سعیده جناب زاده - کارشناسی ارشد قرآن و حدیث، دانشگاه پیام نور واحد تهران جنوب

سحرخیزی همان بیدارشدن در سحرگاهمان است که در ضمن آیات قران کریم نیز به آن توصیه های فراوانی شده است و بسیاری از برکات در سحر قبل از صبح از جانب خداوند بر انسان ها نازل می شود و وقت سحر و صبح وقت تجهد و عبادت است وقت انس گرفتن با معبود واقعی در خلوت شبانه است که بی شک فاید آن در زندگی هر فرد سحرخیزی طنین انداز می شود. بنابراین در این مقاله تلاش بر آن است تا با روش توصیفی و با مراجعه به منابع کتابخانه ای و نرم افزارهای قرآنی به آثارسحرخیزی در سعادتمندی بپردازیم و نتیجه آنکه: در دین مبین اسلام صبح جایگاه والایی در پرسش و عبادت الهی دارد و افراد مومن و پرهیزگاران با آگاهی از این امر از خواب صبحگاهی چشم می پوشند و به عبادت و راز و نیاز با خدای خود می پردازند و مسیر سعادتمندی واقعی را می پیمایند.

سحرخیزی، سعادتمندی، صبح، عبادت