سمانه عابدی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی
زهرا ارشدی - کارشناس آموزش ابتدایی

این پژوهش با هدف پیش بینی فرسودگی شغلی براساس صفت شخصیتی روان رنجوری و هوش هیجانی انجام شد. روش مطالعه، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری همۀ کارمندان مشغول به کار در اداره کلآموزش وپرورش استان خراسان شمالی در سال 1398 به تعداد 300 کارمند است که به روش تصادفی 180 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامۀ فرسودگی شغلی مسلش 1986 ، پرسشنامه پنج عامل شخصیتی مک کری و کوستا 1985 و پرسشنامه هوش هیجانی برادبری و گریوز 2005 است. تجزیه و تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که صفت شخصیتی روانن جوری و هوش هیجانی به میزان 44/2 درصد توان پیش بینی فرسودگی شغلی را دارند. P‹0/001 همچنین ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوش هیجانی و مولفه های آن با فرسودگی شغلی رابطه منفی و معنادار و بین روان رنجوری با فرسودگی شغلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد P‹0/001 بنابراین منفی و معنادار و بین روان رنجوری با فرسودگی شغلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

فرسودگی شغلی، روان رنجوری، هوش هیجانی.