بررسی اثرات منیزیم و پتاسیم در خصوصیات کمی و کیفی گوجه فرنگی

مهمترین کمبودهای عناصر غذایی در گوجه فرنگی که دارای عمومیت زیاد نیز می باشد، پس از کمبود عناصر N,P,K مربوط به عنصر منیزیم (Mg) می باشد. همچنین در بین سبزیجات لوبیاها، نخود، کاهو، اسفناج می توانند در خاکهایی که دارای منیزیم ک باشد رشد و عملکرد مناسب را تولید نمایند. ولیکن گوجه فرنگی و فلفل به دلیل رشد خوب احتیاج به سطوح بالای منیزیم را دارند (4). از طرفی مصرف بالای کودهای پتاسیمی که در جهت تضمین تولید میوه گوجه فرنگی با کیفیت عالی اعمال می گردد سبب کاهش در جذب و ایجاد کمبود منیزیم در گوجه فرنگی می گردد. علائم کمبود منیزیم در گوجه فرنگی زمانی مشاهده می شود که غلظت Mg در برگهای تازه بالغ رشده بین 0/30 تا 0/23 درصد می باشد (2). Huang و همکاران (1990) گزارش نمودند، میزان منیزیم انتقال یافته از ریشه به اندامهای هوایی با افزایش غلظت پتاسیم در محیط ریشه کاهش پیدا میکند. این اثر رقابتی پتاسیم مجموعا تاثیر زیادتری درمورد انتقال منیزیم از ریشه به اندامهای هوایی در مقایسه باجذب منیزیم توسط ریشه از خاک را دارد (3). Purohit (2003) اظهار نمود، کمبود منیزیم می تواند در خاکهای آهکی نیز بدلیل بالا بودن بیکربنات در آب ابیاری دیده شود (5). Brun و همکاران (1984) طی آزمایش با افزودن مقادیر متفاوت Mg به محیط کشت گوجه فرنگی مشاهده نمودند، که مصرف مقادیر بالای منیزیم سبب تسریع در زمان برداشت محصول می شود. ضمنا مصرف مقادیر کم Mg سبب افت کیفیت محصول از طریق کاهش درمیزان قند، موادها در محلول، ماده خشک و غلظت Mg در میوه گردید (1). با توجه به فعالیت تعداد کثیری از کارخامجات مربوط به صنایع تبدیلی کشت گوجه فرنگی در استان آذربایجان غربی از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد. ازطرفی نظر به اینکه مصرف مقادیر بالای کودهای پتاسیمی که زارعین این استان در جهت افزایش کیفیت محصول گوجه فرنگی مصرف می نماید. گاها سبب کاهش درکیفیت میوه های تولیدی می شود.