بررسی محورهای گردشگری در بافت تاریخی و فرهنگی شهر شیراز با رویکرد گردشگری اقتصاد محور مجموعه تامین نیاز تولیدکنندگان فرش

فرش دست بافت از صنایع با ارزش ایرانی است که عمدتا نقش بسزایی در امر صادرات و توسعه اقتصادی کشور دارد. به دلیل جنبه های فوق العاده در طرح و نقش منحصر به فرد، کیفیت و دوام طرفداران زیادی در سطحجهانی دارد. هدف از انجام این پژوهش این است که آیا ارتقای هنر فرش می تواند در ارتقاء سطح اشتغال و تولیدکنندگان توسعه اقتصاد و همچنین توسعه صنعت گردشگری جامعه دارند یا خیر؟ که با مدیریت صحیح و بهینه آن می تواند از نظر اقتصاد تولید و فروش، آموزشی و پژوهش به شکل قابل ملاحظه ای در توسعه ملی هر کشور تولید کننده اثرگذار باشد. در تمام بخش های دولتی، خصوصی و تعاونی تجهیزات و امکانات اولیه از نظر اقتصادی و مدیریتی از اهمیت و توجه خاصی برخوردار است. با توجه به مطالعات انجام شده در این پژوهش به شناسایی عوامل موثر بر طراحی مرکز تولید فرش با ارتقا گردشگری اقتصاد محور که فاکتورهای از قبیل عوامل کالبدی، اقتصادی، و اجتماعی و فرهنگی در این مجموعه مورد بررسی قرار گرفت است. در این پژوهش سعی شد به ترتیب در ابتدا به تعریفی از فرش ایران و ارزش این کالای با قدمت و آوردن دلایل ارزش شماری گردشگری اقتصادی پرداخت. روش تحقیقی در این پژوهش به صورت کتابخانه ای بوده و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده از روش توصیفی، ترکیبی و تکنیک های AHP و SWOT استفاده شده است. نتیجه ی پژوهش فوق نشان می دهد که این مراکز در شکل گیری یک مجتمع فرهنگی، گردشگری و اقتصادی می تواند با تناسبات با بافت و همچنین حضور پذیری و عدم تخریب حضور داشته باشد.

Keywords:

فرش , گردشگری , گردشگری اقتصاد محور , طراحی محله سر دزک