بتول السلیمان - دانشجوی دکترای معماری، دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
افسانه زرکش - استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

مناطق آثار باستانی و بناهای تاریخی علیرغم ارزش هایی که دارند، به دلیل بلایای طبیعی یا غیرطبیعی باگذشت زمان، در معرض تخریب یا نابودی کامل قرار می گیرند. پروژه های حفاظت می توانند از بناهای تاریخی در مقابل تخریب محافظت کنند یا بعضی از بخش های مفقود شده آنها را جایگزین سازند، اما بازسازی یک بنای کامل در معرض انقراض هنوز مورد توجه قرار نگرفته است. بنابراین، بررسی عناصر گمشده باهدف بازسازی مجازی آنها، برای کاربردهای علمی یا فرهنگی، از موضوعاتی است که در عصر حاضر مورد توجه بسیاری قرارگرفته است و ممکن است در آینده از این بازسازی بصری مجازی برای بازسازی کالبدی واقعی استفاده شود.با توجه به اینکه ادراکات مربوط به میراث منقرض شده ممکن است تحت تأثیر تمایلات، تعصب ها یا خودباوری و نظرات صاحبان آنها باشد؛ چونکه مربوط به گذشته است و دیگر نمی توان مشاهده کرد، هدف از این تحقیق ایجاد یک مدل نظری برای ساخت و ارزیابی چنین بازسازی هایی بر مبنای عینی و نشان دادن میزان قابلیت اطمینان هر قسمت از آنهاست. برای دستیابی به این هدف، به مطالعه اصول روش های تاریخی و مدل هایی که محققان از آن استفاده کرده اند پرداخته شده است. تحقیق حاضر با توصیفی تحلیلی انجام شده و گردآوری اطلاعات به شکل اسنادی و کتابخانه ای صورت گرفته است. از تحقیقات انجام شده، امکان ساخت مدل و بیان آن در قالب یک طرح مستخرج شده از منابع اصلی تاریخی قابل انجام است؛ بنابراین، نتیجه ی این تحقیق فرمول یک مدل پیشنهادی برای تجسم تصویری مجدد قابل اطمینان -ازنظر مصداقیت و واقعیت- از بنای تاریخی در حال انقراض است.

میراث در حال انقراض، بناهای معماری، بازسازی، تکنولوژی