بررسی تطبیقی معماری ایرانی-اسلامی و طراحی خانه ی پایدار

معماري به وجود آوررنده فضایي است كه انسان را از عوامل طبیعي مصون داشته و فعالیت زندگي فردي و اجتماعي او را در برگرفته و به نیاز هاي مادي و معنوي انسان پاسخ گو خواهد بود. معماري پایدار كه در بنا هاي سنتي ایران وجود دارد، با شاخصه اي چون توجه به ویژگي هاي اقلیمي، عوامل اقتصادي، عوامل اجتماعي-فرهنگي عجین است. در این پژوهش پس از بیان ویژگي هاي معماري مبتني بر فرهنگ ایراني –اسلامي و چگونگي شكل گیري تمدن در راستاي محیط زندگي مطلوب، تفاوت هاي معمار معاصر و معماري سنتي ذكر گردیده و آسیب شناسي شده است. سپس با بررسي مفهوم پایداري در بناهاي سنتي، پیشنهاد هاي در جهت پایداري بیشتر بناهاي معاصر ارائه گردیده است. روش تحقیق در این پژوهش، به لحاظ ماهیت، توصیفي- تحلیلي و مقایسه اي تطبیقي بوده و از نظر هدف از نوع كاربردي است.

Keywords:

خانه , معماری بومی , مسکن سنتی , معماری پایدار , معماری ایرانی-اسلامی