هما ذوالفقاری آقکهریز - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست دانشگاه تهران،
ماندانا مهاجری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست دانشگاه تهران،
تینا بهمنی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت محیط زیست دانشگاه تهران،
محمد مشاری - دانشیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران، گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش محیط زیست

بسیاري از تهدیدات زیست محیطي، پیامد رفتار انساني است. تنها تغییر در رفتار انساني مي تواند این مشکلات زیست محیطي را کاهش دهد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش محیط زیست توسط والدین و مربیان بر نگرش و آگاهي افزایي زیست محیطي سه گروه کودکان مهدکودک، دبستاني و دبیرستان شهر تهران مي باشد. روش تحقیق توصیفي پیمایشي با استفاده از پرسشنامه ي تهیه شده می باشد که پس از تکمیلپرسشنامه توسط 100 نفر از والدین کودکان پیش از دبستان با رنج سنی 3 الی 7 سال و والدین دانش آموزان دبستانی با محدوده سنی 7 تا 12 سال و گروه سنی 13 تا 18 سال، نتایج داده ها توسط نرم افزار SPSS تحلیل شد.یافته ها بر این امر تاکید مي کنند که آموزش زیست محیطي متناسب با سن، نقش حیاتي در بهبود نگرش و آگاهي زیست محیطي دارند. از این رو مي تواند به عنوان راهکار پیشگیري از تخریب محیط زیست مورد توجهقرار بگیرد. جهت تامین این منظور روش های تدریس و آموزش محیط زیست مختلفي به كار گرفته مي شود تا آگاهی و دانش عمومی را افزایش دهد كسب مهارت های لازم برای تصمیم گیری آگاهانه درباره محیط زیست انجام اقدامات آگاهانه و مسئولانه نه طرفداري از یك دیدگاه خاص در این روش ها بسیار حایز اهمیت است.

آموزش محیط زیست ، نگرش زیست محیطی، آگاهی افزایی زیست محیطی، دانش آموزان