محمدحسن سعیدی مطلق - دانشجوی کارشناسی ارشد، برنامه ریزی شهری، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
ناصر براتی - دانشیار رشته مهندسی شهرسازی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
اکبر محمدی - استادیار رشته مهندسی شهرسازی، مرکز آموزش عالی فنی و مهندسی بوئین زهرا، قزوین، ایران

محلات شهری به عنوان یکی از ارکان اصلی شهرها می باشند و بدون شک بخش مهمی از زندگی روزانه هر شهروند در سطح محلات شهری سپری می شود و از این رو توجه به آنها می تواند راه گشای پیاده کردن اصول توسعه پایدار در مقیاس شهر قلمداد شود. با قطعیت می توان گفت ابعاد مسائل شهری در سطح محلههای شهری به شکل واضح تری قابل درک است؛ و فرم شهری نیز به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر این ابعاد تاثیرگذاراند؛ بنابراین شناخت الگوی کالبدی شهر و دستیابی به فرم مطلوب از موضوعات اساسی در راستای نیل به توسعه پایدار است. از طرفی با رشد شهری و تمرکز شهرداری ها بر فعالیت های کالبدی، رشد جمعیتی و توسعه محله های مسکونی را به دنبال داشته است که لزوم توجه به محلات و فرم شهر به عنوان یکی از عوامل مؤثر بر پایداری محلات را مطرح می کند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر ارزیابی تأثیر فرم شهری بر پایداری محلات شهری است. نتایج نشان داد بین پایداری در فر مهای مختلف تفاوت معناداری وجود دارد و میزان پایداری در فرم فشرده بیش از فرم میانی و پراکنده است. همچنین در بررسی ابعاد پایداری شهری، بعد کالبدی از وضعیتمطلوبی برخوردار بوده است.

فرم شهری، پایداری محله، برنامه ریزی فضایی، محلات شهری