تاثیر استفاده از استیم پیل سیب زمینی بر متابولیت های شکمبه ای گاوهای شیرده هلشتاین

هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات استفاده از سطوح مختلف استیم پیل سیب زمینی بر متابولیتهاي شکمبه اي گاوهاي شیرده هلشتاین بود. این آزمایش در قالب طرح بلوک هاي کاملاً تصادفی بر روي 24 راس گاو شیرده هلشتاین با میانگین تولیدشیر 38 لیتر و روزهاي شیردهی 62 روز با 3 تیمار آزمایشی شامل سطوح صفر، پنج و 10 درصد ماده خشک جیره بصورت جایگزینی با دانه جو انجام شد. طول دوره آزمایش 2 ماه بود که ماه اول به دوره عادت دهی به خوراك و جایگاه و ماه دوم به جمع آوري و اندازهگیري نمونه هاي آزمایشی اختصاص یافت. نمونه مایع شکمبه گاوها طی 4 ساعت پس از خوراک دهی توسط پمپ خلأ جمع آوري شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنیداري بین تیمارها از لحاظ pH وجود نداشت در حالیکه غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه اي براي تیمارهاي حاوي اسیتم پیل در مقایسه با تیمار شاهد بطور معنی داري بیشتر بود و براي تیمار حاوي 5 درصد استیم پیل بیشترین بود. همچنین غلظت کل اسید هاي چرب فرار با افزایش سطوح استیم پیل در جیره کاهش یافت که علت پایین تر بودن غلظت کل اسیدهاي چرب فرار در مایع شکمبه همزمان با افزایش سطوح استیم پیل در جیره ها را می توان به کاهش سطوح استات و پروپیونات تولیدي در شکمبه مرتبط دانست. در نهایت اینکه استفاده از سطوح پایین تر استیم پیل سیب زمینی (پنج درصد ماده خشک جیره) در جیره گاوهاي شیرده می تواند بدون اثرات منفی بر پارامترهاي تخمیر شکمبه اي مورد استفاده قرار گیرد

Keywords:

استیم پیل سیب زمینی , گاو شیرده هلشتاین , متابولیتهای شکمبه ای