اثرجایگزینی دانه جو با استیم پیل سیب زمینی بر قابلیت هضم مواد مغذی در گوساله های نر هلشتاین پرواری
عنوان مقاله: اثرجایگزینی دانه جو با استیم پیل سیب زمینی بر قابلیت هضم مواد مغذی در گوساله های نر هلشتاین پرواری
شناسه ملی مقاله: ANIMALB02_046
منتشر شده در دومین کنفرانس ملی نوآوری در کشاورزی، علوم دامی و دامپزشکی در سال 1399
شناسه ملی مقاله: ANIMALB02_046
منتشر شده در دومین کنفرانس ملی نوآوری در کشاورزی، علوم دامی و دامپزشکی در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی شورچه - کارشناسی ارشد گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
فرهنگ فاتحی - استادیار گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مهدی دهقان بنادکی - استاد تمام گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج،ایران
مصطفی صادقی - دانشیار گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
خلاصه مقاله:
علی شورچه - کارشناسی ارشد گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
فرهنگ فاتحی - استادیار گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مهدی دهقان بنادکی - استاد تمام گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج،ایران
مصطفی صادقی - دانشیار گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرجایگزینی دانه جو با استیم پیل سیب زمینی بر پارامترهاي شکمبه اي در گوساله هاي نر هلشتاین پرواري طراحی گردید. بدین منظور تعداد 36 راس گوساله نر هلشتاین با میانگین وزن اولیه 295 کیلوگرم و میانگین سنی 271 روز، به طور تصادفی به سه گروه 12 رأسی تقسیم شدند و هر گروه به طور تصادفی به یکی از جیره هاي آزمایشی اختصاص یافت. طول دوره آزمایش 100 روز بود که 10 روز اول به عنوان دوره عادت دهی و 90 روز بعدي به عنوان دوره آزمایشی لحاظ گردید. جیره هاي آزمایشی براساس احتیاجات گاوهاي گوشتی و با استفاده از نرم افزار NRc نسخه (1996) تنظیم شدند و شامل سه تیمار بود که به ترتیب عبارت بودند از: تیمار 1 (تیمار شاهد): شامل 22/8 درصد دانه جو آسیاب شده و صفر درصد استیم پیل سیب زمینی؛ تیمار :2 شامل 15/2 درصد دانه جو آسیاب شده و 7/6 درصد استیم پیل سیب زمینی و تیمار :3 شامل 7/6 درصد دانه جو آسیاب شده و 15/2 درصد استیم پیل سیب زمینی. به منظور تعیین قابلیت هضم ظاهري نمونه گیري از جیره ها بصورت کاملا مخلوط و هر دو هفته یک بار انجام شد. همچنین نمونه گیري از مدفوع کلیه گوساله ها در اواخر دوره طی پنج روز متوالی به طور مستقیم از ناحیه رکتوم صورت گرفت. قابلیت هضم ظاهري با استفاده از نشانگر داخلی خاکستر نامحلول در اسید1 طبق روش ون کولن و یانگ اندازه گیري شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطح استیم پیل سیب زمینی در جیره مصرف ماده خشک و مصرف ماده آلی توسط گوساله ها تمایل به کاهش داشت. همچنین قابلیت هضم ماده خشک با افزایش سطح استیم پیل سیب زمینی در جیره به صورت خطی کاهش یافت P <0/05، به هر حال، قابلیت هضم ماده آلی تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت ولی تمایل به کاهش داشت.تیمارها بر ماده خشک و ماده آلی دفعی اثري نداشت و پروتئین خام دفعی در فضولات به صورت درجه دوم افزایش یافت P <0/05 و این مقدار براي تیمار حاوي 7/6 درصد استیم پیل سیب زمینی کمترین بود. pH مدفوع افزایش یافت و به صورت درجه دومP <0/05 تحت تاثیر قرار گرفت و در تیمار حاوي 7/6 درصد استیم پیل سیب زمینی بیشترین بود. در نهایت نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استیم پیل سیب زمینی می تواند به عنوان جایگزینی براي دانه جو در جیره گوساله هاي پرواري مورد استفاده قرار گیرد.
کلمات کلیدی: استیم پیل سیب زمینی، جوی آسیاب شده، گوساله نر هلشتاین، قابلیت هضم مواد مغذی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1115142/