اویس پورمهدی - دانشجوی دکترای دامپزشکی دانشگاه آزاد بابل

بهبود زخم فرایندي پیچیده و بیولوژیکی پویا است که شامل ارتباط متقابل پروسه هاي سلولی و بیوشیمیایی می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اثر مقایسه اي عصاره گیاه پیچک با گیاه شمعدانی بر روي ترمیم زخم برشی در موش صحرایی طراحی و اجرا گردید. در این مطالعه تجربی از موش هاي صحرایی نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 250-200 گرم استفاده شد. موش ها به چهار گروه ده تایی تقسیم شدند که شامل گروه هاي بدون تیمار(کنترل منفی ) ، تیمار با اوسرین (کنترل مثبت)، تیمار با پماد عصاره گیاه پیچک و تیمار با پماد عصاره شمعدانی می باشد. در این آزمایش موش ها قبل از ایجاد زخم توسط کتامین و زایلازین بیهوش شدند. و در ناحیه پوست خط وسط پشت زخمی دایره اي با عمقی معادل با ضخامت پوست و طول 1 سانتی متر ایجاد می شد. عمق زخم شامل درم وهیپودرم می باشد.درمان در موش ها دو بار در روز به مدت 14 روز صورت گرفت. پماد با استفاده از اوسرین(پایه پماد) و پودر عصاره ساخته شد. اندازه گیري مساحت زخم در روزهاي 2، 5، 8، 11، 14 بعد از انجام برش زخم صورت گرفت. بررسی ها نشان دهنده روند التیام در گروه هاي درمانی عصاره پیچک و شمعدانی بود و افزایش معنیداري را در درصد ترمیم زخم نسبت به گروه کنترل مثبت نشان دادند.p<0.05روند التیام در هر دو عصاره بسیار نزدیک به یکدیگر بود. و همچنین نتایج نشان داد بین گروه کنترل منفی (بدون تیمار) و مثبت (دریافت کننده اوسرین) تفاوت معنی داري در درصد ترمیم زخم وجود ندارد و اوسرین در ترمیم زخم اثري ندارد.p>0.05 این مطالعه نشان داد که عصاره گیاه پیچک و شمعدانی سبب تسریع روند التیام زخم برشی ایجاد شده در موش هاي صحرایی می شود.

ترمیم زخم ، عصاره گیاه پیچک، عصاره گیاه شمعدانی، زخم برشی ، موش صحرایی