محمدعلی نوری (خوش رودباری) - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

یکی از تعریف هاي دقیق شعر که در عصر حاضر ارائه شد، چنین است: شعر گره خوردگی عاطفه و تخیل است که در زبان آهنگین شکل گرفته باشد. بر مبناي این تعریف عناصر سازنده شعر عبارتند از عاطفه، تخیل، زبان، آهنگ (موسیقی) و شکل (ساختمان). یعنی شعر داراي پنج عنصر سازنده است. بعدها کسانی پیام را هم به عناصر بالا اضافه کردند و عناصر سازنده شعر را به شش رساندند. عنصر موسیقی خود به چهار دسته موسیقی کنار ي، معنوي، درونی و بیرونی تقسیم می شود . موسیقی کناري از دید ردیف و قافیه و مسائل مربوط به آن ها شعر را بررسی می کند. موسیقی معنوي از حیث آرایه هاي بدیع معنوي مثل ایهام و فروعات آن، به شعر می نگرد. موسیقی درونی از حیث آرایه هاي بدیع لفظی مثل جناس شعر را مورد بررسی قرار می دهد. موسیقی بیرونی از حیث عروض و مسائل مربوط به آن مثل انواع وزن به شعر می نگرد. ما در این مقاله رباعیات رودکی را از حیث موسیقی بیرونی مورد بررسی قرار دادیم.

رودکی، رباعی، وزن های دوازده گانه رباعی ، طرح رباعی های رودکی