بررسی و شبیه سازی مصالح رایج در مدارس روستایی در مشهد در راستای کاهش مصرف انرژی

مدارس به عنوان مهم ترین ارکان آموزشی هرجامعه همیشه مورد توجه طراحان بوده است. مدارس روستایی همیشه به لحاظ دور بودن از تسهیلات شهری و جمعیت دانش آموزی نسبتا پایین نسبت به شهر، دچار مشکلات ساختاری هستند. در صورتی که تنها مدارس به عنوان ساختمان فرهنگی و آموزشی می توانند نقشی را ایفا کند که هم اوقات فراغت دانش آموزان و هم یادگیری صورت بگیرد . منطقه تبادکان مشهد به دلیل هجوم حاشیه نشینی همواره دارای جمعیت کثیری از دانش آموزان است که نبود مدارس مناسب و همساز با اقلیم منطقه باعث افزایش هزینه های حامل های انرژی شده است. در صورتیکه آسایش حرارتی نیز در کلاس ها تامین نمی گردد. عدم استفاده از مصالح مناسب و عدم توجه به اقلیم منطقه باعث مشکلاتی از این قبیل شده است. در این پژوهش که هدف آن توصیفی- تحلیلی است در آن از نرم افزار انرژی دیزاین بیلدراستفاده شده است که مصالح رایج درمدارس روستاها مورد شبیه سازی قرار گرفته است. آجر، بتن و ترکیبی از آجر و بتن از مصالح رایجی است که سازمان مدارس مورد استفاده قرار میدهد. طبق نتایج بدست آمده در مقایسه مصرف بارهای سرمایشی و گرمایشی در سه حالت مصالح رایج مورد استفاده در مدارس خراسان رضوی آجر با بهترین عملکرد حرارتی در بین دو مصالح دیگر می تواند به عنوان مصالح بهینه شناخته شود.

Keywords:

مدرسه روستایی , کاهش مصرف انرژی , مصالح , مدرسه سبز