بررسی و تحلیل تاب آوری محیطی، اجتماعی و اقتصادی منطقه یک شهری قزوین

رویکرد اجتماعات تاب آور شهری، بر ارائه راهکارهایی بهبود و توانمندسازی اجتماعات محلی شهری و ارتقای نظارتهای کارآمدتر درجوامع شهری از طرف دولتهای محلی به ویژه در مواقع وقوع بحران و بلایای طبیعی و غیرطبیعی تأکید دارد. در پژوهش حاضر، منطقه یک شهر قزوین مورد بررسی قرار گرفته است تا سطح تاب آوری این منطقه سنجیده و تحلیل شود. پژوهش حاضر از منظر هدف؛ شناختی، به لحاظ ماهیت و روش؛ کاربردی و به لحاظ زمانی جز تحقیقات مقطعی (1397) محسوب میشود. داده های تحقیق از نوع کمی-کیفی (آمیخته) و شیوه گردآوری، اسنادی و پیمایشی (پرسشنامه ی محقق ساخته و مصاحبه و مشاهده)، بوده است. جامعه آماری این پژوهش، منطقه مورد مطالعه میباشد که سطح تاب آوری آنها در شاخص های اجتماعی، اقتصادی و کالبدی بررسی و تحلیل شده و با استفاده از نرم افزار GIS نقشه های تاب آوری منطقه تهیه شده است و با استفاده از آزمون فریدمن میزان تأثیرگذاری ابعاد بر روی تاب آوری منطقه مورد تحلیل قرار گرفته است. درنهایت با استفاده از روش سناریونگاری راهبردهایی جهت ارتقا تاب آوری منطقه ارائه شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در بین ابعاد مورد بررسی، ابعاد اجتماعی در وضعیت نسبتاً مطلوب تری قرار دارد. در بعد اقتصادی، وضعیت نسبتاً متوسطی بوده اما در بعد کالبدی- محیطی وضعیت منطقه یک نامطلوب و بسیار نامطلوب میباشد.

Keywords:

تاب آوری , ابعاد اجتماعی , اقتصادی و کالبدی , برنامه ریزی راهبردی , منطقه یک شهر قزوین