سیمین حق دوست - کارشناس ارشد مامایی کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، ایران
فرزانه پازنده - دکتری تخصصی بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مامایی و بهداشت باروری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، ایران
مهدی خباز خوب - دکتری تخصصی اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات بیمارستان نور، تهران، ایران
طاهره بهروزی لک - جراح و متخصص زنان و زایمان فلوشیپ نازائی و ivf و لاپاراسکوپی، دانشیار گروه زنان و مامایی مرکز تحقیقات بهداشت باروری و ناباروری دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران

مقدمه : عفونت های دستگاه ادراری از رایج ترین مشکلات طبی در زنان باردار هستند و عوارض سوء آن، برنتیجه ی حاملگی قابل ملاحظه است. مصرف بدون توجه به حساسیت آنتی بیوتیک ها منجر به افزایش شیوع پیلونفریت در اواخر بارداری در ایران شده است. این تحقیق با هدف بررسی و تعیین عوامل خطر و حساسیت و مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های جدا شده از نمونه های ادراری زنان باردار ارومیه انجام شد. روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی در سال 1397 از بین 97 نمونه ادرار زنان باردار مبتلا به عفونت ادراری علامتدار انجام گرفت . پرسشنامه مشخصات جمعیت شناختی و مامایی جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شد . نمونه ها به صورت استریل تهیه شدند. از بررسی میکروسکوپی و تست مثبت نیترات و کشت ادراری مثبت جهت تایید تشخیص عفونت ادراری استفاده شد. سپس بررسی حساسیت میکروبی با روش استاندارد Kirby-Bauer disk diffusion و نتایج بدست آمده مورد تجزیه و تحلیل واقع شدند. از رگرسیون لوجستیک چند گانه جهت تعین عوامل خطر پیش بینی کننده عفونت ادراری استفاده شد. نتایج: باکتری ایکولای (70/3%) در رتبه بعدی استافیلوکوک اورئوس (11/1%) بیشترین فراوانی در میان کشت های ادراری داشتند. نتایج آنتی بیوگرام نشان داد ارگانسیم های اکولای بیشترین مقاومت را به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین (90%) و نیتروفرانتوئین (72/9%) و بیشترین حساسیت را به آمیکاسین (93.4) و سیپروفلوکساسین (91%) نشان دادند. در رتبه بعدی گونه های استافیلوکوک اورئوس بیشترین مقاومت را به آمپی سیلین (90%) و کوتریموکسازل (88.9%) و بیشترین حساسیت را به سفتریاکسون (94%) و جنتامایسین (88/9%) داشتند. فاصله بین بارداری کمتر از سه سال P=OR 0.43 CI (0.18-0.98)0.003 و میزان درآمد خانواده پایین OR 1.72 CI (1.03-2.87) P=0/036 جزء عوامل خطر پیش بینی کننده عفونت ادراری علامتدار در زنان باردار بودند . نتیجه گیری: به طور کلی آنچه که در این پژوهش مشخص شد این مسأله بسیار نگران کننده است که روز به روز ما شاهد افزایش مقاومت باکتریها نسبت به آنتی بیوتیکها هستیم بنابراین توصیه می شود که پیشگیری سطح اول از بیماری جزو برنامه های بهداشتی محسوب شود.

عوامل خطر، حساسیت و مقاومت آنتی بیوتیکی، عفونت ادراری علامتدار، زنان باردار، ارومیه