اثربخشی آموزش نظریه ی ذهن بر فراحافظه ی کودکان

نظریه ي ذهن، براي اشاره به ظرفیت شناختی خاصی استفاده می شود. بر پایه ي رشد این ظرفیت شناختیاست که رفتارهاي دیگران معنادار شده و قابل درك می شوند. عنصر اساسی در نظریه ي ذهن، دركعوامل هدفمندي رفتار و جهت دار بودنِ ادراك دیگران است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشیآموزش نظریه ي ذهن بر فراحافظه ي کودکان بود. براي این منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی باپیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه، 36 دختر پیش دبستانی به روش نمونه گیري در دسترس انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. جلسات نظریه ي ذهن روي گروه آزمایشاعمال شد و گروهها قبل و بعد از مداخله با پرسش نامه ي چند عاملی حافظه (MMQ) مورد ارزیابی قرارگرفتند. نتایج تحلیل کواریانس، بیانگر افزایش معنا داري در میانگین نمرات خرده مقیاس هاي فراحافظه درگرو ه آزمایش نسبت ب ه گرو ه گواه بود . پژوهش حاضر نشان داد که جلسات آموزش نظریه ي ذهنمی تواند به بهبود رضایت از حافظه، توانایی ادراك شده ي حافظه و کاربرد راهبرد حافظه در کودکان بیانجامد.

Keywords:

نظریه ی ذهن , فراحافظه و کودکان پیش دبستانی