اثربخشی درمان مبتنی پذیرش و پایبندی بر شدت اختلال سلوك در نوجوانان

اختلال سلوك، مجموعه اي پایدار از الگوي تکراري و مداوم از رفتاري است که در آن حقوق اساسیدیگران یا مقررات زیر پا گذاشته می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان اثربخشی درمان پذیرش وپایبندي بر شدت اختلال سلوك در نوجوانان بود. براي این منظور، طی یک پژوهش شبه آزمایشی از نوعپیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل و پیگیري، 20 نفر از مراجعان مرکز مشاوره و روان شناسی مدرسهمتعلق به آموزش و پرورش با تشخیص اختلال سلوك. که بین 15 تا 16 سال سن داشتند، به صورتنمونه گیري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه کاربندي شدند. گروه هاقبل و دو بار بعد از مداخله، با آزمون درجه بندي تشخیص اختلال سلوك مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپسگروه آزمایش 8 جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان دادکه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، موجب بهبود عملکرد گروه آزمایش شده است. در آزمون مجددپیگیري که 3 ماه بعد از گروه آزمایش گرفته شد، نتایج تایید شد.بنابراین به نظر می رسد درمان پذیرش وپایبندي می تواند به عنوان یک الگوي موثر در کنترل و کاهش نشانه هاي اختلال سلوك در نظر گرفته شود.