رابطه کمالگرایی و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجانی در واحدهای مدیریت بحران دستگاه های اجرایی کشور

هدف پژوهش حاضر بررسی راهبردهاي نظم جویی شناختی هیجانی و کمال گرایی در مدیران و واحد مدیریتبحران بود. براي این منظور، طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی 250 نفر از واحدهاي مدیریت بحراندستگاه هاي اجرایی کشور به روش نمونه گیري در دسترس انتخاب و با پرسشنامه هاي نظم جویی شناختیهیجان و کمال گرایی چندبعدي مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد افراد در اینواحدها، میزان راهبردهاي نظم جویی شناختی هیجانی ناکارآمد فاجعه سازي و ملامت دیگران و راهبردهايکارآمد تمرکز مجدد مثبت و تمرکز مجدد بر برنامه ریزي بالاتري دارند، اما در راهبرد پذیرش و مشورتگیري، به طور معنادار میانگین پایینی داشتند. همچنین مشخص شد که مولفه هاي تنظیم شناختی هیجانیناکارآمد، پیش بینی کننده نمره هاي بالاتر در ابعاد کمال گرایی (خویشتن مدار، دیگرمدار و جامعه مدار) بود.براساس پژوهش حاضر می توان گفت استفاده مکرر از راهبردهاي ناسازگارانه نظم جویی شناختی هیجانی واستفاده کم از راهبردهاي سازگارانه نظم جویی با کمالگرایی افراطی در مدیران و تیم مدیریت بحران رابطهدارد. موضوعی که به عدم پذیرش و تاخیر در پاسخ به موقع به شرایط اضطراري می انجامد. ازاینرو مستلزممداخلات آموزشی و مشاوره اي براي تیم مدیریت بحران می باشد.