جلوه ی آب در «گنجشک و جبرئیل»

سید حسن حسینی، در زمینه ی شعرآیینی شاعری صاحب سبک و جریان ساز است که خلاقیت او به آفرینش آثار متنوع وارزشمندی انجامیده است. دراین مقاله که به روش تحلیل محتوا نوشته شده، با تحلیل بلاغی به تبیین جلوه ی آب در کتاب«گنجشک و جبرئیل» پرداخته شده است. در این اثر با بهر هگیری از بیان هنری، غیرمستقیم و بسیار تصویری، حادثه ی عاشورا درقالب شعر سپید روایت شده است. اغلب شعرها ساختار روایی دارند و تلفیقی از حماسه، عشق و عرفانند. نمادها و اسطوره ها همهاز پایداری و عشق و جاودانگی حکایت می کنند. «آب» نیز با معانی مختلف خود در این اشعار جلوه گری می کند؛ اعم از معنی حقیقی، نمادین و مجازی؛ در هر یک از این مفاهیم گاهی به جای واژه ی «آب» از واژه های دیگر استفاده شده است. در این اشعارمفهوم آب در بیانی راز آلود نشان داده شده است؛ به این صورت که شاعر با استفاده از واژگان مناسب و خلق شبکه ی واژگانیمرتبط با آن، طیف معنایی گسترده ای در ذهن مخاطب می آفریند که او را قادر می سازد تا علاوه بر درک بهتر مضامین والای شعربه حیرتی شاعرانه و التذاذ ادبی بی نظیری دست یابد.

Keywords:

گنجشک و جبرئیل , سید حسن حسینی , آب , عاشورا , نماد