بررسی رابطه بحران آب با پارامترهای محیطی و جمعیتی در ایران

بحران آب از مهمترین چالش های زیست محیطی عصر نوین است که جوامع مختلف، با پیچیده تر شدن نیازها وافزایش رشد جمعیت و کاهش میزان منابع آب در دسترس با آن روبرو هستند. با توجه به اهمیت موضوع، تحقیقحاضر از نوع توصیفی است که با روش اسنادی و با استفاده از اسناد کتابخانه ای و اینترنتی با هدف بررسی رابطه بینجمعیت و بحران آب در ایران انجام گرفته است. در زمان حاضر بسیاری از مناطق جهان از جمله خاورمیانه، و در اینمیان کشور ایران از کمبود مزمن آب بسیار رنج می برند. تا جایی که سرانه آب تجدید شونده در ایران، حدود 1800متر مکعب است که در حال نزدیک شدن به آستانه بحران یعنی کمتر از 1700 متر مکعب می باشد و پیش بینیمی شود با توجه به افزایش جمعیت (تا 90 میلیون) در 1404 مقدار آب تجد ید شونده تا 1530 متر مکعب کاهشخواهد یافت. مقایسه نرخ رشد جمعیت ایران با جهان در طی 65 سال گذشته، حاکی از شتاب بیشتر افزایش جمعیتدر ایران نسبت به جهان است. که این فشار جمعیتی آثار زیادی را بر روی منابع طبیعی پایه کشور گذاشته و اثراتزیست محیطی نظیر آلود گی هوا، گرم شدن کره زمین و بحران منابع آبی را با توجه به افزا یش سطوح مصرف بهدنبال خواهد داشت. تشدید بحران آب، به منزله کاهش هرچه بیشتر سرانه منابع آب تجدیدپذیر در کشور است؛بنابراین با افزایش رشد جمعیت و در نتیجه تقاضای آب در بخش های مختلف اقتصادی، بحران آب تشدید شده و درنتیجه رشد اقتصادی کاهش یافته و درنهایت با کاهش رشد تولید در کشور، نرخ تورم افزایش یافته و همچنین باکاهش رشد بخش های مختلف اقتصادی اشتغال نیز در بخش های مختلف کاهش یافته و نرخ بیکاری افزایش می یابد.

Keywords:

بحران آب , پارامترهای محیطی , پارامترهای جمعیتی , شاخص SPEI , ایران