مدلسازی توسعه افقی و عمودی شهری با استفاده از اتوماسیون سلولی برداری

توسعه شهری یک فرایند پیچیده مکانی- زمانی است که از رشد و توسعه افقی و عمودی برخوردار می باشد. در غالب مطالعات، رشد افقی شهر مورد توجه قرار گرفته است و کمتر به بعد عمودی آن پرداخته شده است. توسعه عمودی شهر از راهبردهایی محسوب می شود که می تواند بسیاری از مسائل همچون کمبود زمین، مسکن و هزینه تأسیسات را برطرف نماید. هدف از انجام این تحقیق، توسعه یک مدل مناسب برای مدلسازی رشد افقی و عمودی شهری با استفاده از اتوماسیون سلولی برداری می باشد. در این راستا، ابتدا به منظور تعیین تناسب قطعات شهری، فاکتورهای تناسب فیزیکی، دسترسی، اثر همسایگی و قیمت زمین محاسبه و تلفیق شده اند. سپس با توجه به تقاضای کاربری های مختلف، اقدام به تخصیص کاربری برای قطعات ملکی توسعه نیافته گردید. در گام بعد، مدلسازی ارتفاعی شهر بر مبنای تخصیص کاربری ها، در دو روش انجام گرفت. در روش اول، با استفاده از حداکثر تعداد طبقات همسایگی در شعاع معین، تعداد طبقات قطعه ملکی مورد نظر محاسبه گردید. در روش دوم، با استفاده از قوانین و اصول موجود در طرح تفصیلی همچون ظرفیت شبکه معابر، منطقه بندی، تراکم ساختمانی، میزان سطح اشغال، مدلسازی عمودی شهر انجام شد و در پایان نتایج هر دو روش با یکدیگر مقایسه گردید. مدل توسعه داده شده در محدوده کوچکی از شهر یاسوج بررسی شده است. نتایج، بیانگر دقت 60 درصدی رشد افقی و دقت 89 درصدی رشد ارتفاعی در روش اول و دقت 75 درصدی در روش دوم را نشان می دهد. نتایج این تحقیق مدیران محلی و میانی شهر را در مدیریت بخشه ای مختلف شهر یاری می نماید.

Keywords:

توسعه عمودی , مدلسازی تغییرات کاربری , ارتفاع , شهر یاسوج