امکان سنجی ارتقای کیفیت فضایی در خیابان جوانشیر کرمانشاه

نمونه ی واقعی زندگی ساکنین یک شهر اعم از فعالیت های عمومی و خصوصی در خیابان های آن متجلی می یابد. این فضای شهری در صورت هرگونه اغتشاش عملکردی، تجربی- زیباشناختی و زیست محیطی نمی تواند پاسخگوی ایجاد محفلی سرزنده و خاطره انگیز برای فرایندهای اجتماعی- مکانی باشد. خیابان جوانشیر که یک خیابان مرکزی به شمار می آید، هر روزه حجم بالایی از ترافیک را تجربه می کند. از سویی جداره های این خیابان، معماری دوره ی پهلوی را در خود جای داده است که در نتیجه ی عمر بالای این ابنیه، و عدم مرمت، تبدیل به بافتی فرسوده گشته است. علاوه بر این ساخت و سازهای دهه های اخیر، با بی توجهی به الگوی کهن و بومی این شهر، باعث ایجاد گسست بین جداره ی کهن و نو شده است. این پژوهش بر آن است تا با گردآوری اطلاعات با روش تحلیلی - توصیفی و بررسی طرح ها و منابع کتابخانه ای و نیز مشاهدات میدانی و پرسش نامه، عوامل آسیب رسان خیابان جوانشیر در دهه ی اخیر را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد. در این پژوهش تمام مردم شهر کرمانشاه جامعه آماری، و تعداد 100 نفر از شهروندان پایدار فضا، به عنوان نمونه آماری درنظر گرفته شده است. اطلاعات از طریق مشاهده مستقیم، نقشه هیا رفتاری و حرکتی، و پرسشنامه حاصل گردید.

Keywords:

کرمانشاه , خیابان هیا شهری , خیابان جوانشیر , ارتقای کیفیت محیطی , ساماندهی فضایی , اجتماع پذیری