میلاد برنا - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه علامه طباطبائی

مسائل و مشکلات موجود در زمینه حفاظت از ابنیه واجد ارزش تاریخی و حرایم آن ها در کشور ما همواره از مسائلی بودهاست که توجه چندانی از سوی نهادهای مسئول به این امر صورت نگرفته است و ابنیه تاریخی همواره در معرض آسیبهای کالبدی و تخریب قرار گرفته است. در این راستا، یکی از رویکردهای موجود که با هدف حفاظت از آثار تاریخیضمن توجه به حقوق مالکیتی مالکین به کار گرفته می شود، انتقال حق توسعه (TDR) می باشد.در این پژوهش، پس از شناخت ادبیات موضوع و مبانی نظری انتقال حق توسعه، به شناخت ویژگی های محله سنگلج درابعاد و مولفه های مرتبط با موضوع انتقال حق توسعه پرداخته خواهد شد و پس از بررسی نظرات مالکین ابنیه تاریخی وکارشناسان مدیریت شهری در رابطه با موضوع تحقیق با استفاده از روش مصاحبه باز، به تحلیل این ابعاد در قالب جدولSWOT و مدل QSPM پرداخته شده و راهبردهای چهارگانه جهت اجرای مطلوب رویکرد مذکور ارائه خواهد گردید.بر اساس مدل ارائه شده، اجرای انتقال حق توسعه در شهر تهران و محله سنگلج با درنظر گرفتن استراتژی های بهینهمی تواند بعنوان راهکاری در زمینه حفاظت از ابنیه تاریخی ضمن توجه به حقوق مالکیت مالکین ابنیه و در نظر گرفتنضوابط و مقررات اسناد فرادست، مطرح گردد.

انتقال حق توسعه، حفاظت تاریخی، نواحی توسعه، تحلیل swot