بازخوانی هنر و معماری دوره گوتیک با محوریت کلیسای نوتردام

کلیسا هاي دوران گوتیک از دور یادآور شکوه و زیبایی بهشت موعود خداوندي اند. تا قبل از دوره گوتیک، دیوار کلیسا جایی است که ما رااز دنیاي شر برون نجات می دهد و به سکون درون می رساند و در کلیساي گوتیک، این تحول به وجود آمد و مرزي بین عالم برون و انسانایجاد شد و این یعنی از برون، بستري براي ادراك درون ساخته شد و حال انسان باید تلاش کند با استناد به توسل نوري برون به ادراك نوريدرون خود برسد و این چیزي است که در کلیساي گوتیک به طور کامل ایجاد شد. هدف اصلی این پروژه، بررسی اوضاع پنجگانه فلسفه، اجتماع و سیاست، علم، هنر، معماري و شهرسازي، در بازه زمانی هنر گوتیک (قرن 13-15م) و به طور اختصاصی، بررسی کلیساي نوتردام در پاریس، به عنوان یکی از بهترین مثال هاي این سبک می باشد. روش تحقیق حاضر بر مبناي مطالعات کتابخانه اي و بررسی اسناد و مداركمعتبر تاریخی و معماري صورت گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در تاریخ تحلیلی و از دیدگاه مورخان، دو مقدمه در بابکلیساي گوتیک وجود دارد: 1. کلیساي گوتیک، یعنی کلیساي نور و 2. کلیسا تن عیسی است. هیچ فرم کلیسایی وجود ندارد که مثل گوتیک،نور را زنده کند، پس کلیساي گوتیک کلیساي نور است زیرا درخشش نور در این کلیسا خیلی بالاست و از طرفی کلیسا تن عیسی است و هربخشی از کلیسا یک بخش از اندام مسیح است و اندام انسان کامل، محور ظهور ابعاد هندسی کلیساست و در واقع، اندام عیسی، پیکره کلیکلیسا است. در جریان گوتیک، یک اختلاف بسیار عمیق با دوره هاي قبلی ایجاد می شود و یکی از ویژگی هاي معماري گوتیک، سقف هايبسیار بلند و نوك تیز و یک جهش بالا رونده به سوي آسمان است و در یک چنین فضایی، نور و رنگ به میان کار می آیند و داخل کلیسا،مظهر ظهور تابش، تابندگی و فروزندگی نور خورشیدي می شود که این نور خورشید با خود خورشید، نسبتی با عیسی مسیح ایجاد می کند وبه نظر می رسد یکی از اتفاقات بسیار مهم در اینجا تغییر تلقی الهیات مسیحی از نور است.

Keywords:

معماری گوتیک , کلیسای نوتردام , فلسفه , اجتماع , سیاست