فناوری اطلاعات و ارتباطات در تعلیم و تربیت

امروزه در قرن بیست ویکم با توجه به حجم عظیم اطلاعات، افراد به سوي مدیریت اطلاعات هدایت می شوند،بر اساس یافته هاي روانشناسی یادگیري، دانش آموزان از طریق دیدن وبه کارگیري وسایل مختلف، مطالب درسی را بهتر و راحت ترمی آموزند، زیرا وسایل کمک آموزشی به سبب فعال کردن حواس مختلف دانش آموزان،ا مرآموزش را واقعی تر،عملی تر و دلپذیرتر می سازند . ظهور پدیده شگفت انگیز فناوري اطلاعات در دو دهه آخر قرن بیستم و توسعه آن در نظام رسمی آموزش و پرورش کشورهاي پیشرو، باعث گسترش فرصت هاي یادگیري و دسترسی آسان به منابع آموزشی و یادگیري شده ا ست. از لوازم پیشرفت در عصر فناوري، تربیت نیروي انسانی است که بر عهده نظام آموزش و پرورش یک کشور میباشد. ایران اسلامی نیز به عنوان یک کشور در حال توسعه باید ابتدا ذخیره قدرتمند و پیشرفته اي به نام نیروي انسانی داشته باشد تا بتواند این سیر صعودي را طی کرده، به کشوري پیشرفته مبدل گردد . این امر ممکن نخواهد شد، مگر در پرتو نظام آموزشی پیشرفته که گام به گام خود را با دانش نوین مجهز کند. در عصر کنونی دیگر نمیتوان مدرسه و کلاس را به شکل سنتی که در زمان گذشته اداره میشد، هدایت نمود . امروزه دانش آموزان، معلمان، امکانات، فضاهاي آموزشی و سایر تجهیزات آموزشی تغییر نموده اند و به موازات آنها نوع آموزشها نیز باید تغییر یابد و به فناوري روز مجهز شود. لذا هدف از این مطالعه نقش فناوري اطلاعات و ارتباطات درتعلیم و تربیت می باشد .در این مقاله سعی شده است به نقش فناوري اطلاعات و ارتباطات در تعلیم و تربیت و مزایاي آن پرداخته شود.روش تحقیق حاضر توصیفی -تحلیلی است .مواد پژوهش شامل :کلیه منابع (کتاب ها، مقالات، پایان نامه ها) مرتبط باموضوع مورد بررسی می باشد .در نتیجه فناوري اطلاعات و ارتباطات را می توان به عنوان ابزاري نیرومند براي ارتقاي کیفیت و کارآیی آموزش و یادگیري مورد استفاده قرار داد

Keywords:

فناوری , فناوری اطلاعات وارتباطات , تعلیم و تربیت