تاثیر آموزش سرزندگی تحصیلی بر خوشبینی تحصیلی و رضایت از محیط آموزشی و خودناتوان سازی تحصیلی

هدف پژوهش حاضر تاثیر آموزش سرزندگی تحصیلی بر خوشبینی تحصیلی، رضایت از محیط آموزشی و خودناتوان سازي تحصیلی در دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان شهریار بود. طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون –پس آزمون بود. جامعه آماري این پژوهش، دانش آموزان دختردوره متوسطه شهرستان شهریار در سال تحصیلی 98-99 بود.و روش نمونه گیري در دسترس و تعداد افراد نمونه 20نفر بودند که به روش نمونه گیري در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دوگروه آزمایش وکنترل قرار گرفتند. و در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون از آنها آزمون گرفته شد. ابزارپژوهش: پرسشنامه خود ناتوان سازي تحصیلی شوینگر و استینسمر پلستر (2011)، پرسشنامه خوشبینی تحصیلی اسچننموران و همکاران((2013، پرسشنامه رضایت از محیط آموزشی (1392) بود. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد با نرم افزار .spss تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که آموزش سرزندگی تحصیلی بر خوشبینی تحصیلی و رضایت از محیط آموزشی(جز امکانات مدسه) و خودناتوان سازي تحصیلی در سطح معنی داري 0/01 تاثیر دارد. پیشنهاد می شود مدارس در طول دوره آموزش براي افزایش خوش بینی تحصیلی و کاهش خودناتوان سازي تحصیلی و همچنین رضایت بیشتر دانش اموزان نسبت به محیط هاي اموزشی مثل مدارس در روش تدریس خود به استفاده از مهارتهاي سرزندگی مبادرت ورزند.

Keywords:

سرزندگی تحصیلی , خوشبینی تحصیلی , رضایت از محیط آموزشی , خودناتوان سازی تحصیلی.