نازیلا خدابنده - کارشناسی علوم تربیتی گرایش آموزش ابتدایی

انتخاب هر یک از روش هاي تدریس فعال در کلاس وابسته به ماهیت موضوع درس موقعیت و توانمندي ها و تجارب معلمان و استادان می باشد. نمی توان یک روش ثابت را براي یک کلاس درس معین مورد تاکید قرار داد. و این موضوع در مورد آموزش فعال مبتنی بر حل مسئله نیز صادق است. هدف این مقاله بررسی اهمیت حل مسئله در یادگیري به شیوه توصیفی - تحلیلی می باشد. آموزش حل مسئله به یادگیرندگان یکی مهم ترین اهداف دست اندرکاران آموزش و پرورش است. آموزش مهارت (حل مسئله)، به عنوان یکی از بنیادي ترین مهارت ها، اهمیت و جایگاهی ویژه دارد. حل مسئله در جریان شکل گیري تفکر و برخورد علمی با موضوع رشد، شماري از تحقیقات را به خود اختصاص داده است. اساسی ترین نگرانی دست اندرکاران و پژوهشگران چند دهه اخیر آموزش و پرورش اصلاحات و نوآوري در شیوه تدریس معلم بوده است. به طوري که برایند این جریان، نفس تدریس به شیوه حل مسئله را در پژوهش سازمان شناخته خلا و آفریننده مورد تأکید مکرر قرار داده است . از روش حل مسئله یکی از روش هاي یادگیري است که در زندگی روزمره و هم در کشف مسائل پیچیده علمی کاربرد دارد. درآموزش و پرورش نیز می توان دانش آموز را در موضع حل مسئله قرارداد، به نحوي که خود را در صحنه واقعی و رویارویی مشکل ببیند و به حل مسئله بپردازد. یادگیري از طریق حل مسئله نوع یادگیري فعال و قوي است و فرد را براي برخورد با تجارب واقعی زندگی آماده می سازد. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی تدریس به روش حل مسئله صورت گرفته است.

اموزش، پرورش، حل مسئله، روش تدریس