بررسی ایستگاههای پمپاژ زهکشی شبکه های آبیاری و زهکشی هندیجان و ارائه راهکارهای بهسازی و یا تبدیل آنها به حالت ثقلی

احداث، بهره برداری و نگهداریِ ایستگاههای پمپاژ معمولاً با هزینههای گزاف همراه است و در صورتیکه این ایستگاهها درآب شور زهکشها در حال بهرهبرداری باشند، هزینه نگهداری آنها مضاعف میگردد. بررسی، ارزیابی و مهندسی مجدد ایستگاههای پمپاژ بعد از طراحی توسط کارفرمایان میتواند در کاهش هزینههای احداث و نگهداری از آنها موثر باشد. در این تحقیق ایستگاههای پمپاژ شبکه های آبیاری و زهکشی حوزه هندیجان واقع در جنوبشرقی استان خوزستان مورد بررسی قرارگرفته شده و راهکارهای بهسازی و یا تبدیل آنها به حالت ثقلی مورد ارزیابی قرار میگیرد. برای انجام این تحقیق کوتاهترین مسیرها از ایستگاههای پمپاژ زهکشی به دریا شناسایی و خط پروژه زهکشهای اصلی برای امکان افزایش کدِ کف آنها مورد بررسی قرار گرفته شد. در نواحی مختلف، دبی پایه و دبی طراحی برای امکان کاهش دبی ایستگاههای پمپاژ مقایسه شدند. تحقیقات نشان میدهد که امکان بهینهسازی ایستگاه پمپاژRMDو بهبود وضعیت آن وجود دارد و میتوان ضمن تلفیق ایستگاههای شماره 2و 3، با اعمال مدیریت در خصوص سیلابهای احتمالی، ظرفیت ایستگاههای باقی مانده را تقلیل داد و دبی طراحی زهآب بر را متناسباً کاهش داد.

Keywords:

هندیجان , ایستگاه های پمپاژ , زهکشی , مهندسی مجدد