زمینه مساله: تغییر نظام واکسن سازی بر اساس تهدیدات کشور: واکسن در نظام پدافندی مانند مهمات در نظام دفاعی است. اهمیت واکسن از دیدگاه پدافندی: نگاه ما به واکسن به مثابه وزارت دفاع برای یک کشور است. بیماری های اپیدمی و بیماری های دستکاری شده نیز در این حوزه قرار دارند در حوزه پدافند زیستی اگر نتوانیم دارو و واکسن را تامین کنیم نمی توانیم مقابله کنیم. کیس مورد مطالعه تا ۱۸ ماهگی و تا قبل از دریافت آخرین واکسیناسیون رشد کاملا طبیعی داشت و کودکی بسیار سالم بود. واکسیناسیون یادآوری او در ۱۸ ماهگی انجام شد و از آن تاریخ تاکنون ۱۵ سال است که به اختلال طیف اوتیسم آتیپیک Autism Atypica باشدت خیلی شدید مبتلا شده. هدف: ریشه کنی اپیدمی ویرانگر اوتیسم و نجات بشریت با عدم استفاده از واکسن های آلوده (بیماری زا) از طریق اقدامات پدافند زیستی. روش: از نوع کیفی و مطالعه موردی پژوهشی ژرف نگر و کاوشی تجربی، برگرفته از حقایق زندگی یک پسر دارای اختلال طیف بسیار شدید اوتیسم. جامعه آماری مشتمل بر افراد اوتیستیک شهر تهران و نمونه پژوهش یک نوجوان ۱۷ ساله اوتیسم با عملکرد بسیار پایین. یافته ها: آلودگی ناشی از واکسن های غیر ایمن می تواند عامل اصلی مبتلا شدن نمونه مورد مطالعه به اختلال اوتیسم باشد. نتیجه گیری: ۱. جلوگیری از ورود واکسن های بیماری زا و آلوده به کشور ۲. تولید واکسن ها در داخل کشور بدون استفاده از مواد اولیه وارداتی ۳. تاسیس مراکز جامع اوتیسم در کل کشور ۴. تشکیل گروه های تحقیقاتی در سطح ملی و بین المللی بمنظور پیدا کردن راه حل درمان اوتیسم ۵. کاستن از مشکلات غیر قابل تحمل خانواده های دارای فرزند اوتیستیک.