بررسی انرژی نیروگاه سیکل ترکیبی شیروان در طول سال و اثر احتراق اضافی در بویلر بازیاب برای برطرف کردن مشکل دی ریت در فصلهای گرم سال

امروزه، انرژی راهبردی ترین نیاز بشر است و تامین آن به یکی از نگرانی های همیشگی کشورها تبدیل گشـته است.. تبدیل واحدهای سیکل ساده گازی به سیکل ترکیبی یکی اقدامات مهم در افزایش بهره وری بخـش تولیـد است. حال آنکه ظرفیت تولیدی نیروگاه های سیکل ترکیبی در تابستان بطور چشمگیری کاهش می یابد. یکـی از راه های مواجهه با این افت مگاوات استفاده از برنر الحـاقی در بـویلر بازیـاب اسـت. در پـژوهش حاضـر بـا اجـرای مدلسازی مشاهده می گردد که توان خروجی توربین گاز نیروگاه شیروان بعلـت نصـب در ارتفـاع 1036 متـری از مقدار نامی 159 مگاوات به 138 مگاوات تقلیل می یابد. بعلاوه دمـای دود خروجـی و دبـی آن از مقـدار طراحـی انحراف می یابد و در نتیجه آن در بخش HP تولید بخار بویلر بازیاب به جـای 134kg/s بـه 108 kg/s رسـیده که نهایتا0 به افت توان تولیدی توربین بخار می انجامد و بجای 160MW در حدود 134MWتولید توان خـواهیم داشت. برای اینکه در توربین بخار به توان 160MW برسیم بایستی 0/7kg/s (برای هر بویلر بازیاب) سـوخت در مشعل ها سوزانده شود. بعلاوه در ماه های گرم که دما بیش از دمای طراحی است میزان سوخت مـورد نیـاز بـرای جلوگیری از دی ریت واحد بخار محاسبه و ارائه شده است.

Keywords:

نیروگاه سیکل ترکیبی , دی ریت , HRSG , Supplementary Firing , GT Pro , GT Master