ارایه مدل هوشمند جهت پیشبینی میزان موفقیت دانشجویان در یادگیری الکترونیکی

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل هوشمند بر موفقیت دانشجویان در یادگیری الکترونیکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، انجام شد. این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری در سال 1397-1398 به تعداد 9112 نفر بود. طبق جدول کرجسی و مورگان، تعداد 370 نفر با روش نمونهگیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. روش گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای و میدانی بوده است. ابزار اندازه گیری داده ها شامل پرسشنامه های مدل هوشمند و یادگیری الکترونیکی، بود. روایی پرسشنامه ها توسط متخصصان از جمله استاد راهنما تایید شد و با محاسبه آلفای کرونباخ، پایایی پرسشنامه های مدل هوشمند برابر 0/76 و یادگیری الکترونیکی برابر 0/89، محاسبه شد که نشان داد پرسشنامه ها از پایایی نسبتاً مناسبی برخوردار هستند. روش تجزیه و تحلیل داده ها استفاده از روشهای آمار توصیفی (فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون t و تحلیل رگرسیون چند متغیره) از طریق برنامه نرم افزاری SPSS 22 بود. یافته ها نشان داد که مدل هوشمند در موفقیت دانشجویان در یادگیری الکترونیکی نقش دارد. همچنین نتایج نشان داد که مدل هوشمند در میزان موفقیت یادگیری الکترونیکی دانشجویان بیشتر از متوسط و در حد مطلوبی است.

Keywords:

هوشمند , موفقیت دانشجویان , یادگیری الکترونیکی.