اثربخشی طرحواره درمانی بر طرحواره های ناسازگار اولیه در زنان متاهل در شهر یزد

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی اثربخشی طرحواره درمانی بر طرحواره هاي ناسازگار اولیه در زنان متاهل در شهر یزد انجام شد . طرح پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعـه آمـاري این پژوهش شامل کلیه زنان متاهل شهر یزد در سال 1397 بودند. نمونه پژوهش نیـز بـه اسـتناد پـژوهش هـاي گذشته و بر اساس طرح تحقیق(تحقیق نیمه تجربی) شامل 30 نفر از زنان متاهل بودند که به روش نمونه گیـري در دسترس از بین زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر یزد انتخاب شـده و بـه صـورت تصـادفی در دو گروه آزمایش 15) نفر و کنترل 15 نفر تقسیم شدند. جهت اندازه گیري متغیرها از پرسشـنامه طرحـواره هـاي ناسازگار اولیه یانگ (2005) استفاده شد. ابتدا هر دو گروه مورد پیش آزمون قرار گرفتند و سپس مداخله آموزش بر روي گروه آزمایش به صورت 10 جلسه 60 دقیقه اي آموزش راهبردهاي طرحواره درمانی اجرا شـد. و در پایـان پس آزمون اجرا شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغیري (Mancova) تحلیل شدند. نتـایج تحلیل کوورایانس نشان می دهد طرحواره درمانی باعث کاهش میانگین طرحواره هاي ناسـازگار اولیـه و ابعـاد آن در زوجین گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده استp< 0/05 .بنابراین نتیجه پژوهش نشان می دهـد کـه می توان طرحواره درمانی براي طرحواره هاي ناسازگار اولیه استفاده کرد.

Keywords:

طرحواره درمانی , طرحواره های ناسازگار اولیه