کاهش افسردگی با ازدواج از منظر اسلام در مقایسه با دیدگاه های روان شناسان معاصر

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 624

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ESPCONF06_121

تاریخ نمایه سازی: 13 آبان 1399

Abstract:

دین اسلام به عنوان کامل ترین آیین مدعی است آنچه به بشریت آموخته است تا آخرین روز دنیا کاربرد دارد، چه این که خالق انسان بهتر و بیشتر از هر کسی می داند که نیاز او چیست. در آموزه های وحیانی شاهد تأکید بر ازدواج درست برای مرد و زن هستیم اما پیچیدگی های زندگی عصر حاضر، این پرسش را برای بسیاری از انسانها به وجود آورده است که آیا در شرایط کنونی، ازدواج می تواند بر زندگی انسان تأثیر مثبت بگذارد؟ از این رو روان شناسان با توجه به مؤلفه های مختلف سعی داشته اند اثرات مثبت و منفی ازدواج را در پرسش نامه های خود بیابند. با رصد پژوهش های انجام شده بین سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ از مهم ترین پایگاههای نشر مقالات علمی جهان به این نتیجه رسیدیم که ازدواج درست تأثیر بسزایی بر کاهش افسردگی و اضطراب بر انسانها دارد؛ بیشتر افراد متأهل علاوه بر دارا بودن سلامت روانی و جسمی از شاخصه هایی چون امیدواری، افزایش تعاملات اجتماعی، تسریع در بهبود بیماری ها، توان حل مسأله در زمان بروز مشکلات، رضایت زناشویی و بهبود عملکرد تحصیلی برخوردار هستند. در این میان حتی برخی پژوهشها حاکی از تأثیر مثبت ازدواج بر روی مادران مجردی بود که به دلایلی مانند فوت یا جدایی از همسر به وظیفه ی خطیر پرورش کودک مشغول هستند. در کنار شمار فراوان نگاه های مثبت به تأثیرات ازدواج درست در زندگی انسان، شاهد برخی پژوهشها بودیم که بدون تحلیل عوامل مؤثر در ایجاد افسردگی زنان متأهل، ازدواج را به عنوان بزرگترین عامل افسردگی ترسیم کرده اند. با تطبیق آموزه های دین و دیدگاه های روان شناسان معاصر می توان نتیجه گرفت این تعمیم نارواست و این ازدواج نادرست است که می تواند عامل افسردگی در افراد باشد؛ از این رو وظیفه ی متولیان جامعه این است که با آموزش مهارتهای زندگی از مدرسه تا دانشگاه زمینه های ازدواج صحیح، در بهترین کانون خلقت را فراهم کنند.

Authors

احسان پوراسماعیل

استادیار موسسه آموزش عالی آرمان رضوی مشهد.

حانیه خوش

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی تهران