مصطفی چرم - دانشیار گروه خاکشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز
علی محمدی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد گروه خاکشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز
نادر حسینی زارع - رئیس آزمایشگاه آب و رسوب سازمان آب و برق خوزستان

در اثر جذب عناصر آلاینده فلزی در رسوبات خطر آلودگی آب اتفاق میافتد، چرا که تحت شرایط خاص فیزیکی و شیمیایی،مواد آلوده دفن شده در رسوبات آزاد گشته و وارد فاز محلول میگردند، که این خود سبب آلودگی مجدد رودخانه و اکوسیستم آن و همچنین افت کیفیت آب شرب میگردد. در این مطالعه جذب نیکل توسط رسوبات در سه ایستگاه (پل پنجم اهواز، دارخوین و خرمشهر) در دو فصل کمآبی و پرآبی رودخانه کارون مورد مطالعه قرارگرفت. نتایج حاصل از آزمایشات جذب روی رسوبات با معادله فروندلیچ و لانگمویر نشان میدهند که رسوبات فصل کمآبی نسبت به پرآبی دارای جذب بیشتر ی هستند که دلیل آن درصد مواد آلی و رس بالاتر در فصل کمآبی است. در طول رودخانه کارون رسوبات پل پنجم اهواز به دلیل بافت سبک دارای شدت جذب و ظرفیت پایین بودند، و مقدار کمتری نیکل را به خود جذب کرده و همچنین آزاد شدن نیکل از این رسوبات زیاد میباشند، لذا رسوبات این قسمت از رودخانه نمیتواند نیکل وارد شده از طریق فاضلابهای صنعتی و خانگی و پسابهای کشاورزی را به خود جذب کنند، ولی رسوبات ایستگاه خرمشهر و دارخوین به دلیل درصد رس و مواد آلی بالا دارای جذب زیادی هستند، و نیکل با شدت بالاتری جذب این رسوبات شدهاند. مقدار نیکل جذب شده به وسیله رسوبات کارون در فصل کمآبی بیش از فصل پرآبی است

رسوبات، رودخانه کارون، جذب سطحی، فروندلیچ، لانگ مویر