الهه بنائی - دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

کووید- 19 نشان دهنده یک وضعیت اضطراری بی سابقه و تهدید اجتماعی وخیم در جهان بخصوص ایران می-باشد. حفاظت از امنیت غذایی اولویت اول در تمامی کشور های جهان می باشد. با این وجود دولت ها، سیاست گذارانو جامعه بین المللی باید اذعان کنند و بکوشند تا از اثرات منفی بالفعل و بالقوه این پاندمی و تبعات آن بر بخش-های کلیدی ذیربط در امنیت غذایی، تغذیه و معشیت بکاهند. باید در نظر داشت در بخش کشاورزی دامداران درگروه آسیب پذیر ترین اقشار جهان و موثرترین بخش در امنیت غذایی نقش کلیدی دارند.اثرات کووید - 19 بر بخش دام، همچنان عمدتا نامشخص است و هنوز می توان گفت تا مشخص شدن تاثیراتزمان کمی مانده است. ارزیابی های رسمی تاکنون ممکن نبوده است، اما مشاهدات فعلی حاکی از اختلال درزنجیره های قیمت دام است. تجربه های کسب شده از همه گیری های گذشته حاکی از این است که این اختلالاتهمراه با تبعات اجتماعی- اقتصادی حاد احتمالا رو به افزایش است. خوشبختانه می توان ابتکاراتی کاربردی به کار برد تا از این بخش و اقدامات، خدمات و تولیدات آن که امنیت غذایی جهان برآن متکی است، حفاظت کرد. دراین مقاله به بررسی تاثیرات و نمونه واکنش کشور های دیگر و اقدامات و پیشنهادات توسط مدیران ارشد درجهت بهبود یا تعدیل این ویروس بر امنیت غذایی خواهیم پرداخت.

ویروس کووید- 19، امنیت غذایی، صنعت دام، مدیریت کشاورزی، عوامل اجتماعی و اقتصادی