الگوی وزنگیری سه ماهه دوم و سوم بارداری در مادران نوزادان نارس (براساس دستورالعمل مؤسسه پزشکی )

سابقه و هدف : زایمان زودرس علت اصلی مرگ کودکان زیر 5 سال بوده و عامل 75 % از موارد مورتالیتی و ناتوانی در دوران پریناتال و نیمی از موارد ناتوانی دیررس میباشد. زایمان زودرس یک مشکل اجتماعی با پیامدهای متعدد است. با توجه به اهمیت سلامت مادران در طی بارداری بر تولد نوزاد سالم و ترم ، مطالعه حاضر در خصوص تعیین الگوی وزنگیری سه ماهه دوم و سوم بارداری مادران نوزادان نارس انجام شد. مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی 99 نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان مورد بررسی قرار گرفته و اطلاعات مربوط به نوزادان و مادران از پرونده جمع آوری شد. داده ها در برنامه نرم افزار SPSS نسخه 21 در سطح معنی داری 0/05 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین وزن در سه ماهه اول، دوم و سوم بارداری ارتباطی با سطح تحصیلات، تعداد بارداری و شغل مادر نداشت. میانگین وزن مادران در سه دوره بارداری با سن جنینی هنگام زایمان، وزن نوزاد هنگام تولد، دور سر و آپگار نوزادان رابطه معنی داری نداشت ولی با میانگین قد نوزادان رابطه معنی داری داشت (p=0/001). میزان افزایش وزن مادران با سن آنها ارتباط معنیداری نداشت (P>0/05). نتیجه گیری: میانگین قد نوزادانی که مادران آنها افزایش وزن کمتری داشتند پایین تر بوده و بیش از نیمی از مادران نیز شاخص توده بدنی بیشتر از محدوده طبیعی داشتند. توجه به تعدیل شاخص توده بدنی و افزایش وزن مناسب در دوران بارداری جهت پیشگیری از مشکلات ناشی از کوتاهی قد نوزادان و تولد نارس اهمیت دارد.

Keywords:

زایمان زودرس , شاخص توده بدنی , عوارض نوزادی , وزن گیری , بارداری