تأثیر فعالیت های زبان آموزی گروهی در قالب بازی بر افزایش رشد زبان گفتاری دانش آموزان پیش دبستانی کم توان ذهنی در شهر شیراز

هدف از انجام این تحقیق مقایسه تأثیر فعالیت های زبان آموزی گروهی در قالب بازی بر افزایش رشد زبانگفتاری دانش آموزان پیش دبستانی کم توان ذهنی در شهر شیراز می باشد. این تحقیق از نوع نیمه تجربی می باشدکه شامل یک گروه کنترل و دو گروه آزمایش (یک گروه آزمایش که آموزش زبان آموزی فردی و گروه دیگر که آموزشزبان آموزی گروهی) می باشد. در این تحقیق نمونه آماری شامل 84 نفر از دانش آموزان کم توان ذهنی میباشد. روش نمونه گیری در این تحقیق خوشه ای تصادفی می باشد بدین ترتیب که ابتدا از کل نواحی چهارگانه آموزشو پرورش استثنایی شهر شیراز دو ناحیه (یک و چهار) به طور تصادفی انتخاب گردید و سپس از نواحی مذکور 4مدرسه که از کلیه دانش آموزان این 4 مدرسه 84 نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد 28 نفر درگروه آزمایشی همراه با زبان آموزی فردی و 27 نفر در گروه آزمایشی با زبان آموزی گروهی و 29 در گروه کنترل قراردارند . به منظور تجزیه و تحلیل فرضیات از آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس با استفاده از نرم افزار spss استفادهشده است.یافته های این تحقیق نشان داد که آموزش گروهی زبان آموزی باعث افزایش رشد زبان در کودکان کم توانشده است بین میزان آموزش زبان گروهی دختران و پسران تفاوت معنادار وجود ندارد.

Keywords:

رشد زبان گفتاری- زبان آموزی فردی , زبان آموزی گروهی , بازی , کم توان ذهنی , کودکان پیش دبستانی