مدیریت هزینه و زمان در داوری های تجاری بین المللی

داوری در تجارت بین المللی در دهه های اخیر جایگاه خاصی یافته است و تجار و دست اندرکاران امر تجارت بین الملل آن را طریقه خوب و نسبتاً مطمئنی برای حل و فصل اختلافات تجاری خود یافته اند. از این روی امروزه شرط حل و فصل اختلافات در عموم قراردادهای تجاری یک شرط نسبتاً اصلی و ثابت است. دلایل رشد و توسعه داوری به منظور حل و فصل اختلافات تجاری بین المللی را می توان در مزایایی که این روش نسبت به سایر روش های حل و فصل اختلافات حقوقی دارد جستجو نمود. عمده این مزایا عبارتند از: کاهش هزینه و زمان رسیدگی، محرمانگی جریان داوری، عدم مراجعه طرفین به دادگاه های ملی، قطعیت و الزام آور بودن رأی داوری صادره و امکان شناسایی و اجرای نسبتاً ساده این آرا. بنابراین زمانی که طرفین با تصور اینکه در صورت انتخاب روش داوری برای حل و فصل اختلاف خود از این مزایا برخوردار خواهند بود این روش را انتخاب نمایند ولی در عمل و پس از مراجعه به داوری هریک از این مزایا با چالش مواجه شوند در واقع با یکی از ریسک هیا داوری مواجه شده اند. ریسک های داوری را می توان به دو دسته ریسک های شکلی و ماهوی تقسیم نمود. پژوهش حاضر به ریسک مربوط به هزینه و زمان، به عنوان یکی از اشکال ریسک های شکلی و نحوه مدیریت این ریسک، اختصاص دارد.

Keywords:

داوری , مدیریت ریسک , هزینه و زمان , تجارت بین الملل