احمد نوروحیدی - استادیار مجتمع آموزش عالی سراوان

ابومنصور ثعالبی از نویسندگان و شعراي معروف قرن چهارم و پنجم هجري قمري بود. وي ازنویسندگانی بود که در طول حیات خود توانست آثار عظیمی را در حوزه ادب و فرهنگ وزبان عربی به جاي گذارد. آثاري از قبیل یتیمه الدهر فی محاسن اهل العصر، التمثیل والمحاضره، الفرائد والقلائد، المبهج، یواقیت المواقیت، اللطائف الظرائف، ثمارالقلوب فیالمضاف والمنسوب، غررالبلاغه و طرف البراعه، کتاب الادب مما للناس فیه من ارب، انسالشعرا،سر الادب فی مجاري کلام العرب و.... از طبع و قلم وي تراوش نموده است. با مطالعهاین کتاب ها وي را شخصیتی ادیب، شاعر و ناقد شعر می یابیم. در این مقاله سعی شده است کهاز لابلاي کتب فوق مهم ترین و برجسته تر ین نکاتی که وي را به منتقد ادبی برجسته تبدیلنموده است همچنین مهم ترین آراي وي در باب نقد شعر و شاعري آورده شود.

ابومنصور ثعالبی، ایرانی، عرب زبان، قرن چهارم و پنجم، نثر، نظم، نقد ادبی