پگاه مویدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کسب وکار موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران
اردلان فیلی - عضو هیات علمی گروه مدیریت؛ موسسه آموزشی عالی آپادانا، شیراز، ایران

نقش صنعت گردشگری در راهبردها و برنامه های توسعه کشورها در حال گسترش است و در این میان گردشگری روستایی دارای جایگاه ویژه ایمی باشد. گردشگری روستایی مستلزم مشارکت، اعتماد و همدلی مردم روستایی است که به عنوان ابعادی از سرمایه اجتماعی محسوب میشوند. گردشگری می تواند نقش مهمی در متنوع سازی اقتصاد روستایی و توسعه فرهنگی و اجتماعی داشته باشد و با گسترش آن در نواحی روستاییمی توان به پایداری جمعیت و اقتصاد این نواحی کمک نموده و زمینه دستیابی به توسعه پایدار روستایی را فراهم نمود. پژوهش حاضر با هدفبررسی تاثیر ابعاد سرمایه اجتماعی بر گردشگری پایدار روستایی صورت پذیرفت. جامعه آماری این پژوهش دربرگیرنده ی 70 نفر از گردشگرانروستای جورگ شهرستان سپیدان بود، حجم نمونه از طریق جدول مورگان 58 نفر درنظر گرفته شد. شیوه نمونه گیری به صورت تصادفی انجامپذیرفت و داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد جمع آوری گردید. برای پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ استفاده شد و برای آزمون فرضیه ها ازآزمون ضریب همبستگی و رگرسیون خطی با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس انجام شد. نتایج فرضیه ها نشان داد که به طور کلی بین ابعادسرمایه اجتماعی و گردشگری رابطه معناداری وجود دارد.

سرمایه اجتماعی، گردشگری پایدار روستایی، توسعه پایدار