بازشناسی عناصر بصری فرش های صفویه و کاربرد آن در توسعه کسب و کارطراحی شال و روسری

فرش و فرش بافی به عنوان یک هنر کاربردی، سابقه ای طولانی در کشور ایران دارد و مانند بسیاری از هنرها، بازتاب دهنده ی زمان و مکان خوداست. مرور تاریخی فرش، آنجا اهمیت می یابد که این هنر در اغلب دوره های تاریخی ایران وجود داشته است و بررسی آن می تواند مانند خواندنیک کتاب تاری خ تحریف ناپذیر باشد. کتابی که نوشته ی رمزگونه آن نقوش فرش هاست. نقوشی که برگرفته از فرهنگ ها، خرده فرهنگ ها، اساطیرو عقاید مردم زمانه خود است. در دوران صفویه که مشخصا یکی از دوران طلایی کشور در باب اعتلای هنر به حساب می آید، فرش علاوه بر اهمیتسابق خود، در قالب یک سفیر فرهنگی رخ می نماید و با پشتوانه "مکتب اصفهان" وارد دوران کم نظیری در سیر تحول خود می شود. از سوییدیگر، در دوران حاضر که صنعت پوشاک کشور زیر سایه ی "برند" های خارجی و یا متاثر از طرح های آن است، جای خالی طراحی بومی و منطبقبا فرهنگ، بیش از هر دوره دیگری حس می شود. در این پژوهش نقوش و عناصر بصری فرش صفوی به منظور بازآفرینی و بکار گیری در حوزهپوشاک (شال و روسری) بررسی خواهد شد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نوع توصیفی/ تحلیلی می باشد. روش جمع آوری مطالبکتابخانه ای بوده و به همراه آن بازدید از موزه های فرش انجام شده است. دستاورد این پژوهش مشخص می کند که عناصر بصری موجود در فرشصفوی در صنعت پوشاک و در طراحی شال و روسری برای بانوان کاربردی و برای طراحان داخل کشور می تواند الهام بخش باشد.

Keywords:

فرش صفویه , طراحی شال و روسری , طرح و نقش