محمدرضا شمسی - دانشجوی کارشناسی مدیریت صنعتی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران

یادگیری سازمانی یکی از الزامات سازمان های امروزی برای پاسخ گویی به چالش های جدید و عملکرد رقبا، انعطاف پذیری و چابکی و سرعت عملدر پاسخ به تغییرات شدید و مستمر بازارها،برای کسب مزیت رقابتی بلند مدت است.یادگیری سازمانی توسعه دانش و بینش جدید از دانش و تجربههای مشترک کارکنان است و ظرفیت تاثیرگذاری بر رفتارها و بهبود عملکرد سازمانی را دارد. ابعاد یادگیری سازمانی از دیدگاه نیف عبارتند از:چشمانداز مشترک، فرهنگ یادگیری سازمانی، اشتراک گذاشتن دانش، تفکر سیستمی، رهبری مشارکتی،توسعه شایستگی های کارکنان،کار و یادگیریگروهی. چشم انداز مشترک تمرکز و انرژی برای یادگیری را فراهم می سازد. مردم یاد می گیرند که با تدوین تصویر مشترک در مورد آینده موردانتظارشان و اصول و راه های عملی برای رسیدن به آن آینده، در گروه یا سازمان خود نوعی تعهد و التزام ایجاد کنند و پایبند به ارزش ها و هنجارهایآن باشند. هنگامی که اعضای جامعه،سازمان یا گروه طبق فرهنگ برای انطباق با محیط خارجی و حل مشکلات با یکپارچگی داخلی تلاش میکنند، ناخودآگاه به یادگیری اقدام کرده اند. ظرفیت سازمان برای جابه جایی دانش، بیانگر قابلیت انتقال و به اشتراک گذاری قدرت است که لازمهموفقیت شرکت نیز هست.دانش باید به دقت و به سرعت در سراسر سازمان یا حوزه های شرکت توزیع شود.تفکر سیستمی یعنی بکارگیری روشسیستمی در تحلیل و اداره امور سازمان و توجه به تاثیر عوامل سازمانی بر یکدیگر.پیامد رهبری مشارکتی،احساس شراکت کارکنان است. تحقیقاتثابت کرده است مشارکت، مقاومت در مقابل تغییر را کاهش، تعهد به سازمان را کاهش می دهد و سطح فشار روانی را پایین می آورد. شایستگی درمتون منابع انسانی، مجموعه ای است از دانش،مهارت ها و رفتارهای قابل سنجش و قابل مشاهده که در موفقیت یک شغل یا پست سهیم اند.توسعهمنابع انسانی با آموزش های زیاد حاصل نمی شود،بلکه باید منابع انسانی به طور برنامه ریزی شده و نظام مند عمل کند.در کار و یادگیری گروهیتاکید بر اهمیت هم راستایی نیروها و کارکنان سازمان است تا از هدر رفتن انرژی جلوگیری شود.

یادگیری سازمانی، چشم انداز مشترک، تفکر سیستمی