بررسی مساله عدل الهی ازدیدگاه امام خمینی(ره) و شهیدمرتضی مطهری

از زمانی که انسان خویش را شناخت و به خصوص به زندگی جمعی روی آورد نیاز به عدالت را بیشتر احساس نمود.عدل الهی از آموزه های بنیادین و اساسی در گسترة مباحث مربوط به مبدأ و معادباوری بر شمرده می شود، که همواره در طول تاریخ اسلام، بحث و فحص فراوانی را به خود اختصاص داده و موجب پیدایش و رشد گرایش های ناهمگون اعتقادی در عالم اسلام شده است.شرور و ناملایمات زندگی و رذائل اخلاقی از شاخص ترین اسباب رویش و پیدایش ایراداتی در زمینه دادورزی الهی بوده اند. این نوشتار بر آن است که با تأکید بر آراء کلامی و فلسفی امام خمینی (ره) اثبات نماید در عالم هستی شرّ محض یا کثیرالشرّ محقق و مجعول بالذات نیست و برخی از این شبهات بر عدم تفکیك صحیح شرّ ذاتی از عرضی بر می گردد.ازدیدگاه استاد شهید مطهری: آنچه «شر» و «بدی» نامیده مي شود از نظر جزئي و به لحاظ شيء خاص است اما با مقیاس وسیع تر و بزرگ تر خیر و خوبي است نه شر و بدی.تقریر عدالت نزد شهید مطهری، برداشت عالمانه از دین بوده و عدالت مورد تأکید ایشان، ناشی از درد دین می باشد. لذا او ناهنجاری های اجتماعی، آشفتگی روحی و جنایات اخلاقی و حتی عقده ها و جنایات را از عدم عدالتدر جامعه دانسته و مانند فیلسوفانی همچون ارسطو و افلاطون که در فلسفه سیاسی خود در پی بهترین و عادلانه ترین نظام حکومت بودند، ایشان نیز به پیروی از اندیشه و عمل حضرت علی (ع)، عدالت را مبنای سیاست و فلسفه اجتماعی اسلام دانسته و آنرا ناموس بزرگ اسلام تلقی می کردند.

Keywords:

شر , عدل الهی , اسلام , امام خمینی (ره) , استادشهیدمطهری