نقش رهبری اخلاقی بر عملکرد سازمانی و سلامت سازمانی با میانجیگری مدیریت استعداد (مورد مطالعه آموزش و پرورش شهرستان بهار)

پژوهش حاضر به بررسی نقش رهبری اخلاقی بر عملکرد سازمانی و سلامت سازمانی با میانجی گری مدیریت استعداد در آموزش و پرورش شهرستان بهار پرداخت. این پژوهش از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی و توسعه ای، از لحاظ ماهیت و روش جزء تحقیقات توصیفی، از لحاظ نوع داده ها جزء تحقیقات کمی و از لحاظ مکان و زمان اجراء جزء تحقیقات میدانی بود. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان بهار با حجم 1088 نفر ( 850 نفر کارکنان رسمی و آزمایشی، 186 نفر پیمانی، 3 نفر قرار دادی، 38 نفر دانشجو معلم و 11 نفر حق التدریس) طی سال تحصیلی 98 - 1397 بودند. نمونه آماری با توجه به پراکندگی نا متوازن افراد در شهرستان با استفاده از نمونه گیری به روش خوشه ای بود. نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان و کرجسی به تعداد 282 نفر بود. در این پژوهش رهبری اخلاقی با پرسشنامه کالشون و همکاران 2011 ، مدیریت استعداد با پرسشنامه سوئیم 2009 ، سلامت سازمانی با پرسشنامه هوی و همکاران 2005 و عملکرد سازمانی با پرسشنامه امیری 1392 مورد سنجش قرار گرفتند. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که سطح سلامت سازمانی حدود 8 / 68 %، میزان رهبری اخلاقی تقریباً 6 / 71 %، مدیریت استعداد حدوداً 2 / 67 % و عملکرد سازمانی 77 % بود. نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری با نرم افزار PLS نشان داد که رهبری اخلاقی با نقش میانجی مدیریت استعداد به میزان 40 % بر عملکرد سازمانی تاثیر مثبت و معنی داری گذاشت. از طرفی، رهبری اخلاقی با نقش میانجی مدیریت استعداد به میزان 13 % سلامت سازمانی را تبیین نمود. رهبری اخلاقی توانست با نقش میانجی مدیریت استعداد و عملکرد سازمانی بهمیزان 15 % سلامت سازمانی را تحت تاثیر قرار دهد و عملکرد سازمانی به میزان 18 % بر رابطه مدیریت استعداد و سلامت سازمانی میانجی گری نمود.

Keywords:

رهبری اخلاقی , مدیریت استعداد , عملکرد سازمانی , سلامت سازمانی