نقش واسطه ای هوش هیجانی در رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و همدلی

هدف از پژوهش حاضر تبیین همدلی بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده و با نقش واسطه ای همدلی بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری را تمامی دانشجویان دانشگاه شیراز تشکیل می داد که در سال تحصیلی 99 1398 مشغول به تحصیل بودند. بدین منظور 355 دانشجوی دوره کارشناسی ( 191 دختر و 164 پسر) بر اساس روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامة الگوهای ارتباطی خانواده ( فیتزپاتریك وریچی 1994) پرسشنامه هوش هیجانی (شات و همکاران، 1998 و مقیاس همدلی ( مهرابیان و اپستین، 1972 ) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل مسیر از نوع معادلات ساختاری نشان دادند مدل پیشنهادی، با داده های این پژوهش برازش مناسبی دارد و اثر مستقیم الگوهای ارتباطی خانواده بر همدلی تایید شد. همچنین مدل نشان داد که الگوهای ارتباطی خانواده به واسطه هوش هیجانی بر همدلی تاثیر دارد. یافته ها بیانگر آن است که جهت گیری گفت و شنود به صورت مثبت و جهت گیری همنوایی به صورت منفی، هوش هیجانی را پیش بینی و هوش هیجانی، همدلی فرد را تعیین می کند

Keywords:

الگوهای ارتباطی خانواده , هوش هیجانی , همدلی