اثربخشی آموزش شفقت مبتنی بر رویکرد اسلامی به شیوه گروهی بر کیفیت زندگی زنان خانه دار شهرستان یزد

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش شفقت با رویکرد اسلامی بر کیفیت زندگی زنان خانه دار شهرستان یزد انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل زنان خانه دار شهرستان یزد در سال 1396 بود که با استفاده از نمونه گیري در دسترس، 20 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( 10 نفر) و کنترل ( 10 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. آموزش شفقت با رویکرد اسلامی به شیوه گروهی در ده جلسه تنظیم و براي گروه آزمایش اجرا شد . نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت بین گروهی در پس آزمون با کنترل پیش آزمون در هر چهار حیطه روانی، محیطی، اجتماعی و جسمی کیفیت زندگی معنادار بود P≥0/05 بود. بنابراین به نظر می رسد که آموزش شفقت با ترکیب در آموزه هاي مذهبی در فرهنگ ایرانی می تواند یک مداخله کارآمد باشد.

Keywords:

شفقت , اسلامی , کیفیت زندگی , زنان خانه دار