اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش افکارخودآیند منفی و نگرش ناکارامد در زنان افسرده شهرکاشان در سال 1395

هدف ازتحقیق حاضر، اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش افکار خودآیند منفی و نگرش ناکارآمد در زنان افسرده و شهر کاشان در سال 1395 بوده است. این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری این پژوهش شامل 30نفر از زنان مبتلا به افسردگی مراجعه کننده به مرکز مشاوره خانه فرهنگ کاشان سال 1394-95 است. حجم نمونه 30 نفر 15 نفر گواه و 15 نفر آزمایش که با استفاده از شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. برنامه درمانی طبق پروتکل کابات زین و همکاران 1992 ترجمه بهاداران و پورناصح 1382 برای گروه آزمایش، هشت جلسۀ دو ساعته آموزش گروهی بود. ابزار پژوهش پرسشنامه افکار خودآیند ATQ هولون و کندال 1980 و مقیاس نگرش ناکارآمد DAS یبک و وایزمن 1978 بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS22 استفاده گردید وآزمون تحلیل کوورایانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش افکار خودآیند منفی و نگرش ناکارآمد در زنان افسرده شهر کاشان تاثیر دارد P‹0/01 همچنین شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش فراوانی افکار خودآیند منفی F=39/36,P‹0/01 براساس یافته های پژوهش می توان با برگزاری دوره های فردی و گروهی افکار خودآیند منفی ونگرش ناکارآمد در زنان افسرده در افراد را بهبود بخشید.

Keywords:

ذهن آگاهی , افکار خودآیندمنفی , نگرش ناکارآمد , زنان افسرده