شناسایی و دسته سناریوهای پیش روی دانشگاه های نظام جمهوری اسلامی ایران با رویکرد دلفی

دانشگاه ها با چالش بیکاری دانشجویان بعد از فارغ التحصیلی خود روبه رو هستند و به ناچار باید به سمتی بروند که مهارت های فنی و حرفه ای را در کنار موارد تئوری و نظری در دانشگاه به دانشجویان خود آموزش بدهند و صرفا تئوری نباشد و به صورت تئوری و عملی باشند. از این در این پژوهش به این چالش و خلا بینزجامعه و صنعت و دانشگاه پرداخته شده است و برای آن سناریوسازی شده است. با این حال، این نگاه کوتاه به کل بخش آموزش کنومی نشان می دهد که رشد تعداد دانشجویان، برنامه های تحصیلی و فعالیت های تحقیق و توسعه در بخش دانشگاه ها منجر به کمرنگ شدن خط بین دانشگاه و بخش فنی و حرفه ای شده است. سوال این پژوهش عبارت است از: ماموریت و چشم انداز در حال جاضر دانشگاه های فنی و حرفه ای (نظری و عملی) چگونه است و در آینده چگونه خواهد بود؟ در این راستا برای پاسخ به سوال پژوهش از تکنیک دلفی و در نهایت سناریوسازی با توجه به ذهنیات مختلف ناشی از تکنیک دلفی پرداخته شده است. پژوهش با توجه به هدف، از دسته پژوهش های کاربردی و توسعه ای است و از نظر روش اجرا، توصیفی از نوع پیمایشی است. در نهایت بعد از اتمام راند سوم و نهایی شدن و رسیدن به اجماع و شناسایی و دسته بندی ذهنیات متخصصان سناریو به سه دسته 1- رویکرد آموزشی و پژوهشی 2- رویکرد تاکید بر کاربردی کردن دانش و 3- رویکرد پیشرو شدن یا ادغام نظر و عمل به صورت تمام وقت، دسته بندی شده اند.

Keywords:

فنی و حرفه ای , دانشگاه , تکنیک دلفی , سناریو , آموزش نظری