اولویت بندی عوامل مؤثر در فاز اختتام طرحهای توسعه ی صنعت کشاورزی ( با رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری)

فاز اختتام یکی از فرآیندهای حیاتی در تمامی پروژه ها و طرحها می باشد. اغلب مشاهده میشود پروژه ها در مرحله اختتام با مسائل و مشکلاتی از قبیل تعارضات و دعاوی بین ارکان اجرایی، تطویل زمانی، افزایش هزینه، کاهش انگیزه ی منابع انسانی، عدم شفافیت مسئولیتها و اختیارات لازم برای تصمیم گیریهای لازم و ... مواجه هستند که این موضوعات در اغلب مواقع ناشی از برنامه ریزی ناصحیح، کنترل نامناسب، عدم تدوین و پیاده سازی سیستمی مناسب جهت اختتام فیزیکی، مالی و قرادادی میباشد . به همین دلیل مدیریت صحیح این فاز از پروژه ها و طرحها، ضمن کاهش مشکلات بیان شده، شانس موفقیت پروژه را افزایش خواهد داد. هدف از انجام این پژوهش ارائهی مدلی جهت اختتام طرحهای عمرانی در صنعت کشاورزی بر مبنای مدیریت دانش میباشد که داده های آن بر اساس پژوهش میدانی در طرح جامع شبکه های فرعی آبیاری و زهکشی رودخانه های غرب و شمال غرب کشور انجام شده است . بر این اساس، با بهره گیری از متدولوژی مدلسازی ساختاری تفسیری روابط میان عوامل موثر بر فرآیند اختتام تعیین و به صورت یکپارچه مورد تحلیل قرار گرفته است و نتیجه ی آن منجر به طراحی مدل پیشنهادی فاز اختتام طرحهای عمرانی درصنعت کشاورزی شده است آنچه این تحقیق را از دیگر تحقیقات انجام شده مرتبط با مدیریت پروژه متمایز میسازد، بستر انجام مطالعات میدانی آن میباشد که نسبت به دیگر صنایع کشور کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

Keywords:

فاز اختتام , چرخه حیات پروژه , چرخه حیات طرح , صنعت کشاورزی , مدلسازی ساختاری تفسیری