بازآفرینی نقشهای خوون چینی دزفول در تابلو و نگاره های دیواری (همنشینی المان های بومی در نقش نگاره های مدرن)

امروزه با ورود فرهنگ بیگانه، هنر سنتی ایران که بسیار غنی از ارزش ها و هویت ایرانی است، رو به فراموشی است. اگر با دقت بیشتری به اطراف خود نگاه کنیم، می بینیم که شهرها چهره ایرانی و سنتی خود را از دست داده و تحت تاثیر زندگی مدرن امروزی قرار گرفته اند و جای خالی هنر ایرانی حس میشود.بافت قدیم شهر دزفول، یکی از قدیمی ترین بافتهای کشور محسوب میشود که غنی از هنر و معماری سنتی ایران است. این بافت با توجه به شرایط اقلیمی دزفول که در منطقه ای گرم قرار دارد، از آجر تشکیل شده است . آنچه بافت آجری دزفول را از دیگر شهرها متمایز میکند، چینش خاص آجرهاست که به خوون چینی معروف است و موجب پدید آمدن نقوش بدیع و زیبایی شده که نشان از ذوق معماران گذشته دارند. در این راستا تلاش گردید تا در راستای هویت بخشی و ایجاد ارتباط میان گذشته و آینده و احیای این بناها در عین مداخلات معاصر گامی برداشته شود، به طوری که جامع و در برگیرنده سنت و مدرنیته باشد، یعنی با پیروی از هنر مدرن، شکل سنتی خود را نیز حفظ کند تا موردپسند مخاطب امروزی قرار گیرد. برای این هدف از یک سو علم، فناوری و جنبه های کاربردی و به روز آجر و از سوی دیگر جنبه های هنری5 آن در کنار هم، مورد توجه قرار گرفت و نتیجه کار، تابلوهایی دکوراتیو و برجسته قابل استفاده در منظر شهری و یا طراحی های داخلی که ترکیبی از نقوش خوون چینی، نقش برجسته روی سفال و استفاده از متریالهای جدید همراه با نماد ها و ویژگی های برجسته شهر دزفول، شده اند. از ویژگیهای بارز این طرح توجه به فلسفه نقوش متناسب با المانهای شهر دزفول، استفاده از مصالحی بومی که با حفظ شکل سنتی خود بتوانند از هنر مدرن نیز پیروی کنند و ترکیب کردن رنگ های سرد و گرم است.

Keywords:

تابلو و نگاره , خوون چینی , آجر , نقش برجسته , دزفول , هنر و معماری